Gisteren een dagje vrij en ik had met twee andere TCMers afgesproken om te gaan fietsen. We hadden al onmiddellijk gekozen om tegen de wind in te vertrekken zodat we later op de dag als we terug kwamen wind mee hadden. Zo gezegd zo gedaan. 30 à 35 km tegen de wind in stoempen.
Na 25 km viel ik plat van voor, de eerste dit jaar. Ik dacht eerst dat het aan de benen lag omdat het zo zwaar liep. Onderweg zijn we ergens een landweggetje in geslagen, een foute keuze. Het was er spek glad van de modder en onze fietsen zagen niet meer uit. Net alsof we in de bos gezeten hadden. De modder lag bijna een cm dik op de kader. Een beetje zuiver maken...
En nu terug naar huis in een rotvaart met de wind in de rug, maar eerst moest ik na 53 km nog maar eens plat vallen. Maar nu van achter, de tweede dit jaar en het zal wel niet de laatste zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten